Mijn moeder overleed toen ik twee jaar oud was. Mijn vader is inmiddels ook overleden. Hij was een zwijgzame man. Liet weinig los over mijn moeder en zijn leven in Indië, terwijl dit duidelijk sporen had achtergelaten. De vragen over mijn verleden laten me nooit helemaal los. Wie was mijn moeder? Wat was zij voor meisje? En –misschien wel het belangrijkste- lijk ik op haar?

Die vragen hebben de basis gevormd voor de filmportretten. Een filmportret is een persoonlijk verhaal en een tastbare herinnering. Het vertelt jouw unieke verhaal. Over liefde en verdriet. Over passie, vriendschappen, verlies of spijt. Via een authentiek filmportret maken we een reis door jouw leven en leggen we de waardevolle herinneringen vast. Waar ben je trots op en wat had je liever anders gedaan? Welke herinneringen en levenslessen wil jij graag delen? Je hoeft geen bewogen of avontuurlijk leven gehad te hebben om een inspirerend portret neer te zetten. Wat er toe doet, is jouw verhaal.

Ik zie hoe blij mensen zijn als ze hun verhaal kwijt kunnen, dat er een luisterend oor is. Ik merk ook dat je verhaal vertellen bevrijdend kan werken. Soms is een enkele vraag van mij genoeg om aan te zetten tot vertellen en herinneringen ophalen.

Ik gun iedereen wat ik zelf heb gemist. Ik ben ervan overtuigd dat er zoveel liefdevolle, verdrietige, waardevolle en belangrijke herinneringen in de harten van mensen opgesloten zitten. Die herinneringen verdienen het om gedeeld te worden.
Zeker nu dat nog kan.